19 – 25 lutego 2023

Fastów, 19 – 25.02.2023

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Wczoraj, 24 lutego, minęło 365 dni od rozpoczęcia rosyjskiego ataku na nasz kraj na pełną skalę – rok straszliwych bombardowań, ostrzałów, morderstw, przemocy, strasznych i tragicznych wydarzeń, które całkowicie zmieniły nas samych i postrzeganie otaczającego nas świata . Zmieniły się priorytety i wytyczne życiowe, zmieniły się wyobrażenia o tym, kto jest wrogiem, a kto przyjacielem. Miejsca, ludzie, spotkania, przeżycia – wszystko to naznaczone jest wojną, podpaliłą cały kraj. Zobaczyliśmy, jak kruche jest ludzkie życie i szczęście, jak tragicznie los potrafi odwrócić bieg życiowych wydarzeń, o których jeszcze rok temu wydawało się, że nic nie jest w stanie go zachwiać. Wydaje się, że nie minął rok, ale znacznie więcej.

Jakoś tak się zbiegło, zgodnie z osądem Bożej Opatrzności, że ta rocznica wpisuje się w początek Wielkiego Postu. To tak, jakby Bóg chciał, abyśmy się modlili, pościli i prosili za naszą Ukrainę.

Wczoraj w Fastowie pożegnaliśmy dwóch bohaterów, którzy zginęli w obwodzie donieckim: Igora i Oleksija… Łzy bliskich… Strata nie do naprawienia w żaden sposób. Tysiące takich strat było w ciągu ostatniego roku, od mmłodych do starszych, na całej Ukrainie… Niech wszyscy zmarli spoczywają w pokoju, a Matka Najświętsza niech pocieszy serca ich bliskich.

Przez ten rok zbliżyliśmy się do siebie. Jakby cała Ukraina skurczyła się do jednego miasta.

W tym tygodniu wysłaliśmy 410 paczek z pomocą humanitarną do niemal wszystkich zakątków Ukrainy, a w sumie rozdaliśmy 1538 paczek żywnościowych (13 523 kg). Wysyłaliśmy paczki do osób, których nie znamy osobiście, ale jednocześnie tak nam bliskich i też widzimy w tym pewną symbolikę. Zbliżają nas wypróbowania, którym razem stawimy czoła.

Tak niewiele możemy dać sami, ale zjednoczeni – możemy prawie wszystko. Duża ilość przyjaciół, dobrodziejów, fundusze partnerskie, ludzi dobrej woli, którzy towarzyszą, modlą się, martwią się, troszczą się o nas i to jest niesamowita siła solidarności i jedności. Dzięki Bogu za rodzinę naszych wolontariuszy, w której staramy się nie tylko dzielić z ludźmi ich ból i potrzeby, ale także przynosić lub przesyłać im cząstkę naszego serca wraz z paczką pomocy! Obfity pokój dla miłujących Twoje Prawo, i nigdy się nie potkną. Czekam, Panie, na Twoją pomoc! Ps 119, 165.

o. Michał Romaniv OP