9 – 12 października 2022

Fastów, 9-12.10.2022

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

​Poranek 10 października był trudny i straszny, wszyscy mieliśmy wrażenie, że to nie październik, ale luty dwudziestego czwartego – potężny atak rakietowy był zaskoczeniem dla nas, choć zostałiśmy ostrzeżeni przez alarm, ale intensywność i widoczność pocisków sprawiły na wiewlu wrażenie zgrozy. Przed ósmą rano zgodnie z planem zajęliśmy się zwykłymi sprawami: pani Wiera, administratorka nasego ośrodka, wraz z panią Mażeną wyjechały do ​​Kijowa do szpitala Ochrony Matki i dziecka „Ochmadyt”, by zająć się ciężko chorym Dawidem, który jest sierotą i od ponad roku mieszka w Domu św. Marcina z bratem; przygotowywałam się do spotkania dziekańskiego, które odbyło się w poniedziałek, dzieci radośnie pędziły do naszego Centrum, do szkoły i przedszkola. Alarm zmusił nas i dzieci do zejścia do schronu, i do pozostania tam przez prawie pół dnia.

Nad terytorium rejonu fastowskiego siły przeciwlotnicze zestrzeliły trzy wrogie pociski, na szczęście w Fastowie nie było ofiar ani uszkodzeń. Gorsza sytuacja miała miejsce w Kijowie, w odległości dziewięciu kilometrów od szpitala „Ochmatdyt”, w samochodzie, którym jechała pani Wiera, satelitarna lączność została wydłączona, zjechali oni, więc z głównej drogi i właśnie dzięki temu zostali uratowani, ponieważ w tym czasie trzy wrogie rakiety uderzyły w stolicę – huk był silny i bardzo słyszalny, ale nic im się nie stało, za co dziękujemy Bogu!

Dziś wnocy wyłączano prąd elektryczny, już „planowo”, ponieważ uszkodzenia całej infrastruktury elektrycznej na całej Ukrainie,są bardzo poważne (cztery miasta, w tym Lwów pozostały bez prądu na cztery – pięć godzim|). Tym razem obstrzał wywarł ciężkie wrażenie na wszystkich ludziach, a zwłaszcza dzieciach naszej znękanej Ukrainy. Jesteśmy wdzięczni wszystkim, którzy do nas napisali lub zadzwonili, bardzo doceniamy Waszą uwagę i bliskość.

​

Choć poniedziałek był bardzo trudny, mimo wszystko idziemy naprzód z nadzieją. Jak i codziennie przyjmujemy liczne prośby o pomoc od osób w trudnej sytuacji życiowej, osób przymusowo przesiedlonych, ale większość naszych wysiłków skierowana jest obecnie na pomoc ofiarom wojny w obwodzie charkowskim ludziom ze zwolnionych miast i wiosek. Planujemy kolejną humanitarną podróż do Bałaklii, Izyumu i okolicznych miejscowości. Nasze kroki kierujemy do tych wsi, w których nie było jeszcze organizacji i fundacji humanitarnych. Krawczarnia św. Martina przygotowuje się do szycia koców i poduszek dla mieszkańców Bałaklii, każdego kto chciałby przyłączyć się do tej inicjatywy, prosimy pokornie o wsparcie.

​

Serdecznie dziękujemy Wikariatowi Ojców Dominikanów w Holandii za zakup 8 000 kg żywności dla ofiar w Bałaklii, tę pomoc dostarczymy podczas naszej najbliższej misji humanitarnej.

Jesteśmy wdzięczni Panu Bohumilowi ​​Bużynskiemu za wykonanie figury Ojca Pio dla naszego Ośrodka Pomocy Społecznej przy ul. Kijowskiej. W ostatnich miesiącach intensywnie prowadzimy prace remontowe w tym Ośrodku Społecznym by przyjąć przymusowo przesiedlone matki i dzieci, które ucierpiały od rosyjskiej agresji wojskowej i nie mają należyego schronienia.

​

Dziękuję wszystkim, którzy troszczą się, reagują i bezwarunkowo pomagają w tym trudnym czasie, dziękuję Jimbim Ukraine LLC za 1000 sztuk gorących zimnych żelowych okładów termicznych, które firma dostarczyła bezpłatnie dla rannych.

Dziękujemy Panu Arturowi Buli oraz fundacji NSZZ „Solidarność 80” w Mysłowicach, którzy przekazali 500 kg ryżu na humanitarne potrzeby ofiar agresji wojskowej. Dziękuję wolontariuszom, przyjaciołom i dobroczyńcom, którzy są nam bliscy i stoją obok w naszej walce, która wymaga od nas wszystkich ogromnego wysiłku na rzecz Zwycięstwa, które moim zdaniem jest bliskie!-

o. Michał Romaniv op